Սուշին ճապոնական խոհանոցի ավանդական ուտելիք է, որը պատրաստվում է բրնձից և տարբեր ծովամթերքներից, ինչպես նաև՝ բազմաթիվ այլ բաղադրամասերից։
Սուշիի առաջացման պատմությունը սկիզբ է առնում Հարավային Ասիայից, որտեղ խաշած բրինձը սկսել են օգտագործել ձկնեղենի պատրաստման և պահածոյացման համար։ Մաքրված և ոչ մեծ կտորներով կտրատված ձկան վրա լցվում էր աղ, խառնվում բրնձի հետ, ստացվածի վրա դրվում քարե ծանրություն, որը մի քանի շաբաթ անց փոխարինվում էր կափարիչով։ Ձկան «թթվեցման» գործընթացը տևում էր մի քանի ամիս, ինչի շնորհիվ ձուկը ողջ տարի պիտանի էր մնում։ Բրինձը, որ վերածվում էր սոսնձանման զանգվածի՝ ոչ այնքան հաճելի հոտով, թափում կամ օգտագործում էին ձկան նոր չափաբաժին պատրաստելու համար։
Մոտավորապես 7-րդ դարում Չինաստանի և Թայլանդի միջոցով պատրաստման այս եղանակը ստացավ տարածում նաև Ճապոնիայում։
XVII դարում ի հայտ եկավ բրնձի սուշին, որը ներառում էր խաշած բրինձ, բրնձի ածիկ, ծովային մթերքներ, բանջարեղեն։
Ամբողջ աշխարհում ժամանակակից տեսքով հայտնի և մեծ պահանջարկ վայելող սուշին 19-դ դարում ստեղծվել է ճապոնացի խոհարարի կողմից՝ Տոկիոյում։ Նա որոշեց ամբողջովին հրաժարվել մարինացված ձկան օգտագործումից և մատուցել այն հում վիճակում, ինչն էլ սուշիի պատրաստումը դարձրեց մի քանի րոպեների գործ։
Ավանդական ճապոնական սուշիի բաղադրիչները՝ հում ձուկն ու բրինձը ճարպեր քիչ են պարունակում, միևնույն ժամանակ հարուստ են սպիտակուցներով, ածխաջրածիններով, վիտամիններով և միներալներով։ Բանջարեղենը, որի մեջ փաթաթվում է սուշին, նույնպես պարունակում է զանազան վիտամիններ և միներալներ:
Սուշին լինում է ավելի քան 20 տեսակի:
Անցեք հղումով. Զեղչով սուշի
* Թարգմանումն ու խմբագրումը կատարված է Կուպոն.հայ-ի կողմից: Հոդվածն ամբողջական կամ մասնակի արտատպելիս` սույն էջին ակտիվ հղվելը պարտադիր է: